Poetry

I'm not a poet by any means. I consider myself pretty much strictly a prose writer, and honestly I don't understand poetry at all. I couldn't tell you what makes a good poem if you put a gun to my head. However, sometimes I have a thought that I feel is only adequately expressed via a poem, or something similar enough to it to end up on this page.

Het regent buiten; je staat in je deuropening and kijkt hoe het druipt terwijl nog geen meter van je vandaan je worstjes sudderen en je pasta borrelt en je denkt: dit moet ik schrijven. En opeens wil je lachen, een beetje spottend, een beetje blij, want is dit niet wat elke andere schrijver ook gedacht heeft? Staand in de deuropening, kijkend naar de regen: dit moet ik vangen. Niets is mooier dan het leven, dan de regenavond in de deuropening voor het avondeten, de geur van nat gras in de overtoon en daaronder hongerige worstjes, vermengend tot een zwaar mengsel dat vers en vet verbindt. En iedere schrijver wilt deze schoonheid bezitten, in woorden uitdrukken en zich eigen maken, dit plaatje op de één of andere manier vertalen naar een verhaal. Nooit kunnen we de juiste woorden vinden. Dichters komen het dichts bij, maar proza? Het is Sisyphus die zijn rots de heuvel op duwt. "One must imagine Sisyphus happy," en ik snap het nu.